خاطرات سفر(۲)

سلام به همگی. حالتون خوبه؟ 

این روزا روزای خوبیه برام. کلی خبرای خوب خوب شنیدم. ولی وقتی فکر میکنم که یکماه دیگه فرصت دارم با ۸ تا کتاب نخونده یکم ناراحت میشم. توجه کنید فقط یکم!!! 

و اما خاطرات سفر: 

 شبی که توی دزفول بودیم رفتیم شهر بازی. ساعت چند؟۱۲ شب. اینقدر شلوغ بود. ملت خاب نداشتند. به هر وسیله ای که نگاه میکردیم جرات نمیکردیم سوار شیم. خیلی وحشتناک بود. وقتی تصور میکردم که قرار بشینم توی یه همچین دستگاه مخوفی مو به تنم سیخ میشد. 

 از همون دم در ورودی داییم گیر داده بود. این؟ نه. اون؟ نه. جلوتر. این تر؟ نه تر!!!! 

رسیدیم به این فیلای عروسکی که بالا پایین میره. گفتم همین!!!! (به نظر خیلی اروم و بی ازار میومد).  

رسیدیم به دستگاه سالتو. اینقدر بد بود که من بجای اونا فشارم افتاد. والا!!! 

خلاصه به هر ریاضتی بود داییم منو راضی کرد من برم تو کشتی بشینم. اولش خوب بود ترس نداشت. اما وسط راه وحشتناک بود. من به دلیل سبکی وزن تا اوج پرت شدن پیش میرفتم و بقیه متعجبانه نگاه من میکردن!!! 

خدایی هیچ وقت تو زندگیم با پای خودم نرفته بودم تو ببل مرگ. وقتی تموم شد دستام یخخخخ کرده بود.اینقدر جیغیده بودم گلوم خشک شد. 

نتیجه گیری غیر اخلاقی: 

هیچ وقت به حرف داایی هاتون گوش ندید!!! 

 بی ربط نوشت: راستی میخام دوباره گوشی بخرم. یه گوشی خوب سراغ دارین با قیمت مناسب. ترجیحا نوکیا باشه.