بخاطر دوست گلم

سسلام دوستای گلم.خوبین.امروز بعد از چندین ماه اومدم به وبلاگم سر زدم.از لطف دوستای گلی که جویای حالم هستن ممنون میخام بگم حالم بهتره ولی  زخم دلم خوب شدنی نیست. حال دلمم  ای بدک نیست. بهتر میشد اگر مامان بزرگمم تنهامون نمیزاشت. امروز رفتم  شهدا دلم خیلی براش تنگ شد وقتی عکس سنگ قبرشو دیدم. اشک تو چشمام جمع شد ولی از شوهر و پسرم خجالت کشیدم.....

تولد دو سالگی پسرم نزدیک.دلم میخاد مادر خوبی براش باشم.پسرم خیلی دوستت دارم.یعنی ی جورایی عاشقتم پسر گلم. خیلی وقتها خنده هات بودنت نمیزاره فکرای بیخود کنم.

این پستم برای احترام به  دوست قدیمی میزارم که یجورایی مدیونشم. شاد و سلامت باشید.